ssteffi.reismee.nl

De struggles van het alleen reizen op maandag #DAY 39

Na 5 weken met d'r opgetrokken te hebben was het dan zo ver. Vanochtend lieve Sophie uit gezwaaid nadat we nog ontbeten hadden met ze alle. Toen ben ik met de andere mee gereden naar Seminyak en heeft de taxi driver me af kunnen zetten. Het kwam toen op mij zelf neer om alleen nog het verblijf te vinden één van de meiden had der locatie al gestuurd. Na wat straatjes en huizen ingelopen te zijn zag ik een man zitten op een veranda aan wie ik het maar ben gaan vragen. Want elke keer zag ik die pin dichter bij komen maar niks wat op een hostel leek. En aangezien ik geen naam had schoot het niet erg op. De man wees me een huis aan waar veel mensen verbleven. En hij wees het goede huis aan je moest door een schuurdeur heen en blaffende chioua's om het te vinden. Gelukkig herkende ik de buiten liggende kleding van de meiden en ben ik de room ingelopen daar trof ik iedereen in bed aan. Ziek nog wel ze verblijven bij de jongen die één van de meiden al eerder had ontmoet en waar ik al eerder over verteld had. Ze waren niet alleen ziek ééntje was ook van de scooter afgevallen en zat helemaal onder de schrammen en om het nog leuker te maken was haar telefoon ook nog is gestolen. Één en al ellende dus gelukkig was ik daar om ze een beetje op te peppen ze waren dan ook blij om me weer te zien. Wel bleven ze deze dag daar en ben ik met die jongen op pad gegaan.

Hij bracht me eerst naar een eet tent waar we wat gedronken en gegeten hadden. Daarna ben ik bij hem achterop de moter gegaan en zijn we naar Mal Bali Galeria gereden een groot shopping hal. Het was een aardige jongen maar voor mij iets te gezellig. Ik heb hem daar dan ook afgeschut en zij dat ik zelf wel weer terug zou komen en nu voor me zelf ging kijken. Begon bij een grote supermarkt daarna nog wat rond gelopen en gekeken uiteindelijk had ik mezelf getrakteerd op donuts en coffee. Zo had ik ook meteen WiFi want ja ik moest nog zien terug te komen. Gelukkig had ik ook m'n externe oplader mee en een snoertje die wel werkt (had ik gauw nog ff omgewisseld in het andere hostel). Gelukkig is er ook een app 'Uber' waarmee je goedkoop en heel gemakkelijk naja het hoort gemakkelijk te gaan maar bij Steffi gaat natuurlijk altijd alles anders, waarmee je taxi's kan bestellen. Eerst nog een account moeten maken en na wat gegevens van de papa kon ik de app gaan gebruiken. Geen idee hoe het werkte zag alleen dat er een taxi zou komen over 3 minuten dus ik gauw de uitgang gaan zoeken en maar wachten. Dat wachten duurde me te lang en aangezien ik geen internet had ben ik naar het eerste hotel gelopen voor wifi. Ik kon naar geen beter hotel lopen want in dit hotel waren er locals die met de app werkten. Hun hadden er dus wel verstand van en zouden het wel voor me regelen. Ze hebben er voor gezorgd dat de taxi drijver de rit annuleerden zodat er geen kosten bij mij in rekening werden gebracht. Ook boekte ze een andere taxi dus ik weer wachten dit keer voor het hotel. Na een sms dat de driver in de lobby was ben ik ook naar de lobby gegaan en ja natuurlijk er was niemand. Er waren meer hotels in de buurt met de naam Harris dus stond die leuk in een andere lobby te wachten. Ik terug naar de jongens die zich helemaal gingen verontschuldigen en zelf een uber taxi regelde en deze weer liete cancelen. Uiteindelijk heeft het mij dus geen kosten opgeleverd en zit ik nu in de taxi terug naar de studio van die jongen. En ben ik al bijna een uur onderweg voor iets wat missen 15 minuten zou moeten duren het verkeer zit zwaar tegen op dit moment. Maar goed het is dat iedereen hier zo aardig is en helpvol is anders zou ik nu nog ergens staan wachten. Ik hoop dat als ik straks terug ben de meiden opgeknapt zijn zodat we uit eten kunnen. Ik moet ook nog ff kijken voor een slaapplaats want weet nog niet of ik daar ook ga slapen of iets voor me zelf boek.
Oeps ik zie nu dat het een nogal lang verhaal is geworden ik praat nogal veel in details sorry.
Toch ga ik nog lekker ff door met dit verhaal nadat de taxi m'n had gedropt en ik hem maar wat extra geld heb gegeven omdat het verkeer zo druk was en kon zien dat hij daar totaal niet blij mee was. Toen werd ik ook nog is bijna aangevallen door enge honden wat was ik bang helemaal als je die prikken niet gehad hebt. Een aardig local jongen zag het en liep toen met mee naar de poort. Later wilde ik met een van de meiden wat eten en dit is nog al een wat afgelegen buurt met weinig verlichting. Dus was die ook zo aardig om ons te brengen, te wachten en weer terug te brengen. Eerst hadden we nee gezegt en zijn we gaan lopen het was toch maar iets van 5 minuten lopen. Maar hij kwam achter ons aan en wilden ons perse brengen en gratis ook nog. Superlief en na veel aandringen heb ik hem nog wat geld gegeven want hij wilde echt niks aannemen. Het eten was trouwens zo goed de rijst was bijna de gebakken rijst van Sasima. En dat voor nog minder dan 1 euro zo goedkoop had ik het nog nergens gehad. Nu lig ik zo'n beetje op de grond het luchtbed waar ik op lig is nog smaller dan dat ik ben. Het scheelt dat ik totaal geen moeite heb met slapen en overal wel in slaap kom en dat ik een warme douche had. Nu moet ik het verhaal echt af gaan ronden anders lezen jullie het niet eens meer dus goodnight xo

Reacties

Reacties

Carola

Lieve Steffi, je bent toch wel echt een bikkel hoor. Ondanks wat hulpmiddelen, de app, je vader, de locals weet jij prima je mannetje te staan. Uiteindelijk gaat het om het resultaat en niet de weg er naar toe. En alle keren heb je het weer geflikt/gefixt en daar ben ik best trost op hoor. Logisch dat je jezelf trakteert op donuts als je een hele te gezellige jongen weet af te schudden. Sterker nog, je moeder trakteert zich zelf op twee(!) donuts. Deze week gaat misschien nog wel wat struggles opleveren omdat je al je lieve meiden moet missen, maar ik weet zeker dat je uiteindelijk ook dit wel weer een positieve wending zal geven. Enne geloof me, je verhalen, je details zijn nooit te lang hoor om te lezen. Slaap lekker op je lange vinger luchtbed en tot morgen. XX

Astrid

Het is voor ons ook zwarte maandag. Sofietje heeft ons verlaten. Galgenmaal het ontbijt samen. Maar hup naar de andere meiden. Dat was wel een zoektocht maar uiteindelijk toch gevonden, zo handig als daar kleding ligt die je herkent.
Maar ze zijn allemaal ziek? Heb daar geen verklaring over gehoord van jou, dus. .. Gelukkig kon je nog met een uit eten. Ja, anders was het honger lijden. En dat jochie was gauw weg, gossie. Wat moet je zonder paps? Oplader snoertje daar is wel over nagedacht. Oh ja je bent wel bijna aangevallen door mega teckels, zo eng. Eigenlijk heb je een bodyguard gehad maar of je daar blij mee bent?

Cees

Lieve Steffi, wat eerst een beknopt reisverslag was,lijkt nu op een thriller, die over gaat in een roman, wat een stunten op een dag. Sasima blijft trainen om als je terug bent,haar gebakken rijst voor jou te maken,niet voor een euro,maar voor niets. Mijn reactie is kort,anders lees je hem toch niet. Liefs van S en C.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active